Amoniak powstaje w wyniku syntezy azotu i wodoru. Ten nieorganiczny związek chemiczny zbudowany jest z jednej cząsteczki azotu i trzech cząsteczek wodoru. Strukturę budowy amoniaku nazywamy piramidą trygonalną.
Właściwości chemiczne amoniaku to gaz bezbarwny, łatwo rozpuszczalny w wodzie, palny, aktywny chemicznie. Pali się charakterystycznym żółtym płomieniem. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Amoniak to substancja toksyczna o specyficznym, gryzącym zapachu. Wchodząc w reakcje chemiczne z kwasami tworzy sole amonowe, a z aktywnymi chemicznie metalami - amidki.
Temperatura wrzenia amoniaku to -33,4 stopnie. Jest gazem lżejszym od powietrza. Z tego powodu w pomieszczeniach gromadzi się w w górnych partiach. Jego odczyn jest silnie zasadowy.
Amoniak występuje w naturze jako produkt gnicia białkowych substancji. W przemyśle otrzymywany jest przy zastosowaniu metody Habera i Boscha poprzez syntezę azotu i wodoru na katalizatorach żelazowych. W pracowniach chemicznych uzyskuje się amoniak w wyniku procesu hydrolizy azotków lub działania zasad na sole amonowe.
Zastosowanie amoniaku jest bardzo szerokie. Amoniak przede wszystkim kojarzy się z nawozami sztucznymi. Ponadto używany jest do produkcji materiałów wybuchowych czy tkanin syntetycznych. Jego właściwości energetyczne powodują, że amoniak wykorzystywany jest powszechnie jako czynnik chłodzący w urządzeniach chłodniczych zaopatrzonych e sprężarki chłodnicze.
Działanie amoniaku na organizmy żywe może być tragiczne w skutkach i skończyć się nawet zgonem. Jego szkodliwość zależy od stężenia, a także czasu przebywania w pomieszczeniu, gdzie do czynienia mamy z amoniakiem.